Τετάρτη 29 Αυγούστου 2007

Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι...

Σαν της Σμύρνης το γιαγκίνι
στο ντουνιά δεν έχει γίνει
κάηκε και 'γινε στάχτη
κι έβγαλ' ο Κεμάλ το άχτι

Κάηκε κι ένα σχολείο
που 'ταν Παρθεναγωγείο
κάηκε και μια δασκάλα
που 'ταν άσπρη σαν το γάλα

Κάηκε το Σταυροδρόμι
κι ο Μπουγιούκ ντερές ακόμη
Σμύρνη φτωχομάνα Σμύρνη
που 'ναι η ομορφιά σου εκείνη!

85 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή, από το κάψιμο της Σμύρνης, να που χωρίς πόλεμο η καταστροφή είναι πάλι εδώ.
Πέρυσι στις φωτιές της Κασσάνδρας ήμουν σε camping στην Σιθωνία από την πλευρά του Αγίου όρους, χωρίς καμία επαφή με την επικαιρότητα και χωρίς οπτική επαφή με την Κασσάνδρα . Φυσούσε εκείνο το βράδυ ένας δαιμονισμένος αέρας και έφερνε μια απίστευτη σκόνη. Το πρωί όταν ξυπνήσαμε ανακαλύψαμε ότι δεν ήταν σκόνη αλλά οι στάχτες της Κασσάνδρας. Όταν γύρισα άκουσα αφηγήσεις που θύμιζαν την καταστροφή της Σμύρνης. Στην Χανιώτη οπού τα πεύκα έφταναν μέχρι την θάλασσα, ο κόσμος πήγαινε στην παραλία για να σωθεί και όταν έφταναν και εκεί οι φλόγες ανέβαιναν όλοι στις βάρκες που έβρισκαν μπροστά τους και αυτές βούλιαζαν. Η αφήγηση μου θύμισε αφήγηση από το κάψιμο της Σμύρνης
… και να, ο εφιάλτης ξανά εδώ με 64 νεκρούς…

Η Σμύρνη μάνα καίγεται, καίγεται και το βιός μας
Ο πόνος μας δε λέγεται, δε γράφεται ο καημός μας
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
Ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Η Σμύρνη μάνα χάνεται, τα όνειρά μας πάνε
Στα πλοία όποιος πιάνεται κι οι φίλοι τον χτυπάνε
Ρωμιοσύνη ρωμιοσύνη δε θα ησυχάσεις πια
Ένα χρόνο ζεις ειρήνη και τριάντα στη φωτιά
Μικρή καμένη πατρίδα μου

Έχουμε όραμα την Ελλάδα και έχετε όραμα την εξουσία.

Δύο πράγματα είναι απέραντα η βλακεία και το σύμπαν, για το δεύτερο δεν είμαι σίγουρος, νομίζω το είπε ο Einstein, αλλά δεν έχει σημασία γιατί εδώ μιλάμε για ΑΣΥΜΜΕΤΡΗ ΒΛΑΚΕΙΑ, για τον "στρατηγό άνεμο", τον Βύρων Πολύδωρα, την εποχή της "νέας διακυβέρνησης" και άλλα κλασικά αφηρημένα εικονογραφημένα.

Έχω μια απίστευτη αλλεργία στην συνωμοσιολογία, συνήθως την συνοδεύει η βλακεία η άρνηση αποδοχής της αποτυχίας και της ανικανότητας. ή και συνδυασμός. Βλέπουμε λοιπόν την "νέα διακυβέρνηση" (πόσο νέα μπορεί να είναι μετά από 3,5 χρόνια;) να επικαλείται "ασύμμετρη απειλή" μόνο και μόνο για να σώσει το τομάρι της, και εξευτελίζει διεθνώς την χώρα (όλα τα διεθνή ΜΜΕ αναπαράγουν την είδηση της τρομοκρατίας στην Ελλάδα, χωρίς καμία άλλη ένδειξη, η μόνη ένδειξη είναι η ομολογία της "νέας διακυβέρνησης"). Δεν έχουν όραμα την Ελλάδα και έχουν όραμα την εξουσία.

Θυμίζει η "νέα διακυβέρνηση" την πίο παλιά και σκοτεινή δεξιά. Εκείνη της μετεμφυλιακής δεξιάς, εκείνη που με την απειλή του σιδηρού παραπετάσματος έκανε όλα τα τέρατα που έκανε.

Ο Κ. Καραμανλής στο διάγγελμα του εμφανίστηκε να έχει θλίψη, οργή μόνο ντροπή δεν είχε ο κ. Πρωθυπουργός, το μόνο που έμεινε να διερωτηθεί ο Κ. Καραμανλής jr είναι ΠΟΙΟΣ ΚΥΒΕΡΝΑ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΤΟΠΟ (1963 Κ. Καραμανλής sr ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ ΛΑΜΠΡΑΚΗ). Οργή κύριε Πρωθυπουργέ έχουμε εμείς που βλέπουμε από την τηλεόραση, οργή θυμό απόγνωση και δεν ξέρω τι άλλο... έχουν αυτοί που στην εποχή της "νέας διακυβέρνησης" είχαν τη "ατυχία" να μένουν κοντά στα δάση. Εσείς στην εποχή της "νέας διακυβέρνησης" έχετε στόχο να γεμίσετε και φόβο της ψυχές τον ανθρώπων με την απειλή της τρομοκρατίας. Αν λέμε, ΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΣΧΕΔΙΟ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ κ Πρωθυπουργέ, ΠΟΙΟΣ ΘΑ ΜΑ ΠΡΟΣΤΑΤΕΨΕΙ;

Θυμάμαι αρχές έτους του 2004 να ακούω ανθρώπους να ζητωκραυγάζουν "ήρθε η ώρα του Καραμανλή". Θυμάμαι επίσης το άγχος της "νέας διακυβέρνησης" να μας πείσει ότι πρόλαβε να ολοκληρώσει σε τέσσερις μήνες την προετοιμασία των ολυμπιακών αγώνων που απαιτούσε επτά χρόνια. Αυτή η "νέα διακυβέρνηση" είναι 3,5 χρόνια, δεν μπορεί να μας προστατέψει από φυσικές καταστροφές και προσπαθεί να μας πείσει ότι για όλα είναι υπεύθυνες "οι κυβερνήσεις τους χτες", κύριε Καραμανλή εσείς ήσασταν Πρωθυπουργός και χθες, σε εσάς ανέθεσαν οι Έλληνες πολίτες να κυβερνήσετε αυτόν τον τόπο, δεν είστε σχολιαστής της κακής καθημερινότητας.

Σημασία έχει ότι και αν κερδίσει τις εκλογές ο κ. Καραμανλής θα είναι μια Πύρρειος Νίκη, μόνο που δεν θα είναι από τον Πύρρο αλλά από την Πυρά. Σημασία έχει ότι τελείωσαν τα χρόνια της κυβερνητικής αθωότητας του κ. Καραμανλή απότομα και βίαια.
Ξεκινήσαμε τις κυβερνητικές «επιτυχίες» με την EUROVISION (και αυτό δεν το λέω εγώ ο κ. Σιούφας το προπαγάνδιζε σαν μεγάλη κυβερνητική επιτυχία, που είναι και από τους «εξ’ απορρήτων» συνεργάτες του Πρωθυπουργού), το Μάρτιο του 2004 ακούγαμε με νόημα το σύνθημα «ΤΩΡΑ Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΕ... ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΕ... ΕΙΝΑΙ ΜΠΛΕΕΕΕ», τον Αύγουστο του 2007 βλέπουμε το... Η ΕΛΛΑΔΑ ΕΙΝΑΙ ΜΑΥΡΗ. Η Ελλάδα ήταν πολύχρωμη, δεν σας πέτυχε το βάψιμο κύριε Καραμανλή..., μας κάνατε μια μουτζούρα για να μας διορθώσετε στο βάψιμο; και δεν αισθάνεστε ΝΤΡΟΠΗ;